Nadzór kliniczny, czyli superwizja poznawczo behawioralna, jest uznawana za niezbędny dla terapeutów CBT, zarówno podczas szkolenia, jak i późniejszej praktyki, a zapotrzebowanie na akredytowanych terapeutów gwałtownie rośnie. Jednak może to być zniechęcająca perspektywa.
Superwizja poznawczo behawioralna jest wysoce złożonym działaniem z kilkoma nakładającymi się celami, w którym organ nadzorczy musi odgrywać wiele ról i stosować różne tryby działania. Badania nad tym procesem były ograniczone, ale zaczyna się pojawiać konsensus w sprawie dobrych praktyk i procedur opartych na dowodach. Na tym tle przedstawiono sekwencję kroków, które należy podjąć w ramach każdej sesji superwizji poznawczo behawioralnej czyli CBT. Struktura ma zastosowanie na wszystkich poziomach wiedzy specjalistycznej. Celem jest udzielenie przełożonym jasnych i dostępnych wskazówek, aby upewnić się, że przestrzegają oni najlepszych praktyk i zarządzają sesjami w efektywny, pomocny i dobrze ukierunkowany sposób. Superwizja poznawczo behawioralna ze strony starszego terapeuty jest bardzo powszechną praktyką w szkoleniach psychoterapeutycznych i placówkach opieki psychiatrycznej. Chociaż nadzór kliniczny jest zalecany przez większość instytucji edukacyjnych i zarządzających, wpływ nadzoru klinicznego na kompetencje superwizorów, np. postawy, zachowania i umiejętności, a także na wyniki leczenia i inne zmienne dotyczące pacjenta są dyskutowane i w dużej mierze nieznane. Praktyka oparta na dowodach jest zalecana w warunkach klinicznych, ale nie została jeszcze w pełni wdrożona w warunkach edukacji lub szkolenia klinicznego. Celem tego systematycznego przeglądu jest synteza i prezentacja literatury empirycznej dotyczącej skutków nadzoru klinicznego w terapii poznawczo-behawioralnej.
Badanie będzie obejmować systematyczny przegląd literatury w celu zidentyfikowania badań, które empirycznie zbadały wpływ superwizji na nadzorowanych psychoterapeutów i / lub pacjentów superwizantów.